Το Ηλιοχώρι είναι ορεινό χωριό του νομού Ιωαννίνων του Δήμου Ζαγορίου. Είναι ένα από τα εναπομείναντα βλαχοχώρια του Ζαγορίου και βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές της Τύμφης, 72 χιλιόμετρα βορειοανατολικά των Ιωαννίνων, χτισμένο σε υψόμετρο 970 μέτρων. Το παλαιότερο όνομα του χωριού ήταν Ντομπρίνοβο ή Δομβρίνοβο. Η περίοδος που ανοικοδομήθηκε ο οικισμός δεν είναι γνωστή με ακρίβεια. Κατά τον 14ο αιώνα ιδρύθηκε μοναστήρι στην περιοχή από κρητικούς μοναχούς. Κατά την Τουρκοκρατία το χωριό αναφέρεται ως μεγάλο και ανεπτυγμένο. Την περίοδο του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου το χωριό κάηκε από τους Γερμανούς. Ο πληθυσμός του χωριού συρρικνώθηκε πολύ μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πλέον 30 κατοίκους. Οι κοντινοί καταρράκτες και ο πελώριος πλάτανος του χωριού αποτελούν σήμερα πόλο έλξης για τους επισκέπτες της περιοχής. Οι καταρράκτες στην τοποθεσία «Μπάλτα ντι Στρίγκα» βρίσκονται σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου από το χωριό Ηλιοχώρι. Πρόκειται για τρεις καταρράκτες στη σειρά, με τον μεγαλύτερο από αυτούς να έχει ύψος πάνω από 25 μέτρα. Ανάμεσα τους και μέσα στους βράχους, σχηματίζονται πισίνες (οβίρες) που δημιουργούνται από τα ορμητικά και παγωμένα νερά του ποταμού Κρυοπόταμου. Μπάλτα ντι Στρίγκα στα βλάχικα σημαίνει «η οβίρα (μικρή λίμνη) της κραυγής». Ο μύθος αναφέρει για μια γυναίκα που πηδώντας στον καταρράκτη για να αυτοκτονήσει έβγαλε μια δυνατή κραυγή που ακούστηκε μέχρι το χωριό. Οι καταρράκτες βρίσκονται ανατολικά του χωριού (σε υψόμετρο περίπου 780μ.) και για να πάει κάποιος εκεί, πρέπει να ακολουθήσει το μονοπάτι για την Λάιστα. Η διαδρομή που ξεκινάει από την πλατεία του χωριού, είναι σχετικά εύκολη ενώ και η ειδική σήμανση που υπάρχει διευκολύνει ακόμη περισσότερο τον επισκέπτη. Η πορεία είναι 1.050 μέτρα μέσα σε ένα υπέροχο τοπίο. Υπάρχουν πέτρινα παγκάκια σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου μπορείτε να καθήσετε και να απολαύσετε το τοπίο. Οι πιο τολμηροί μπορούν να κολυμπήσουν στα παγωμένα νερά της λίμνης. Στη διάρκεια της καταπράσινης διαδρομής θα συναντήσετε το πέτρινο γεφύρι του Πέτσου (1887). ΠΗΓΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ