Ανάβαση στο Μπορλέρο Αγράφων στα 2017 μέτρα, με τον Θωμά Νταβαρίνο και τον Ορειβατικό Σύλλογο Αγράφων.

Συντάκτης Μάκης Θεοδώρου:

Το Μπορλέρο είναι μια κορυφή στα 2017 μέτρα και βρίσκεται στα Ανατολικά Άγραφα. Ανήκει στην Ευρυτανία, στα όρια με το νομό Καρδίτσας και αποτελεί τμήμα του συμπλέγματος των Ανατολικών Αγράφων. Στα Ανατολικά της βρίσκεται η Τεχνητή λίμνη του Πλαστήρα και ο Μέγδοβας ποταμός. Η θέα προς τη λίμνη εκπληκτική, με τα ατελείωτα δάση ελάτου και οξιάς τριγύρω να την αγκαλιάζουν!

Στα βόρεια βρίσκεται το Βουτσικάκι , η τρίτη ψηλότερη κορυφή των Αγράφων , η Καζάρμα ή Ζγουρολίβαδο και η Τέμπλα. Πιό κάτω αριστερά προς τα Δυτικά αντικρίζουμε τα Τρία Σύνορα, το Ντελιδήμι και την Τσούκα Σιάκα και πιο κάτω την επιβλητική Φτέρη.

Νότια της κορυφής δεσπόζει η κορυφογραμμή της Νιάλας, της καρδιάς των Αγράφων. Είναι η μόνη κορυφή που παρουσιάζει αυτή τη θέα προς τη Νιάλα μιας και βρίσκεται ακριβώς στη μέση. Η παρακάτω εικόνα μιλάει από μόνη της! Δε νομίζω στη Χώρα μας να υπάρχει πιο όμορφη πανοραμική θέα με τόσες άγριες και απότομες κορυφές!

Στο Μπορλέρο μπορείς να ανέβεις είτε από την πλευρά της Καρδίτσας, συγκεκριμένα από τον οικισμό Ζυγογιαννέικα και το μονοπάτι το οποίο σημάδεψε ο ΕΟΣ Καρδίτσας και οδηγεί στο καταφύγιο Ελατάκος. Το τοπίο είναι μαγικό με καταπράσινες πλαγιές και φοβερή θέα προς τη λίμνη Πλαστήρα, μετά το καταφύγιο και περνώντας από την Πόρτα Αγράφων, αποκαλύπτεται η άγρια ομορφιά των κορυφών των Αγράφων.

Μια άλλη διαδρομή είναι από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου Βραγγιανών περίπου δυόμιση χιλιομέτρων, όπου κινείσαι σε αλπικό τοπίο στα 1600 με 1650 μέτρα μέχρι να φτάσεις κάτω από τη βάση του Μπορλέρο. Αυτή τη διαδρομή επιλέξαμε με τον Ορειβατικό Σύλλογο Αγράφων να ακολουθήσουμε για την κορυφή. Ξεκινήσαμε με οδηγό το Θωμά Νταβαρίνο, τον άνθρωπο που ξέρει να βουνά όσο κανένας άλλος, και με ωραίες αρχικά καιρικές συνθήκες, με αρκετή ηλιοφάνεια μια ημέρα του Φεβρουαρίου, αλλά χωρίς χιόνι φέτος το 2024, παρά μόνο σε κάποια μέρη που δεν τα βλέπει ο ήλιος. Στην αρχή της διαδρομής περάσαμε από κάποιες όμορφες στάνες ( Της οικογένειας Χαλιμούρδα ), με θέα τη κορυφή Μπορλέρο. Δεξιά μας η κορυφή της Πλάκας με το λιγοστό χιόνι στα ‘ζερβά’ της σημεία.

Μετά από μισή περίπου ώρα ακολουθώντας το δρόμο που οδηγεί στη Νιάλα, κάναμε αριστερά φτάνοντας στον Αυχένα που ενώνει το Μπορλέρο με το Φλυτζάνι. Μια διαδρομή εκπληκτική με φοβερή θέα προς τα Ανατολικά με τις καταπράσινες πλαγιές πιο κάτω, αλλά και τις κορυφές της ‘Κοιμωμένης των Αγράφων’ να σε καθηλώνουν.

Αφού κάναμε μια στάση για να βγάλουμε φωτογραφίες το όμορφο τοπίο, αφήσαμε το δρόμο και στρίψαμε αριστερά, προς την πλαγιά που οδηγεί στην κορυφή. Η διαδρομή πλέον γίνεται πιο απαιτητική και χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί. Ο καιρός άρχισε να χαλάει και ισχυροί άνεμοι έκαναν την εμφανισή τους, άλλωστα σε αυτά τα ύψη αυτές οι άσχημες καιρικές συνθήκες είναι σύνηθες φαινόμενο. Εμείς θα πρέπει να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι για να ανταπεξέλθουμε σε αυτές τις δύσκολες και σκληρές καταστάσεις του βουνού, πόσο μάλιστα όταν ανεβαίνεις χειμώνα, που μπορεί να αλλάξουν οι συνθήκες σε λίγα λεπτά. Έχοντας όμως για οδηγό το Θωμά Νταβαρίνο δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Περάσαμε μέσα από μία απότομη πλαγιά που έπρεπε να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί ο γρεμός ήταν μεγάλος και δεν είχαμε πολλά ‘πατήματα’, όπως λέμε στην γλώσσα της ορειβασίας. Όμως με την καθοδήγηση του οδηγού μας Θωμά, περάσαμε αρκετά γρήγορα το επικίνδυνο αυτό σημείο με ασφάλεια και φτάσαμε ακριβώς κάτω από την κορυφή του Μπορλέρου, όπου μας περίμενε μία τελευταία ανάβαση τριακοσίων μέτρων με μεγάλη κλίση και με τους ανέμους να ‘λυσσομανούν’.

Η τελική ανάβαση ήταν πολύ κουραστική, μεγάλη κλίση και ισχυροί αντίθετοι άνεμοι κάνανε την προσπαθειά μας πιο δύσκολη. Καθώς ανηφορίζαμε την απότομη πλαγιά δε σταματάγαμε να χαζεύουμε μαγεμένοι τις κορυφές πίσω μας, του Φλιτζανιού και των Πέντε Πύργων, ήταν αυτό που μας κρατούσε σε εγρήγορση και μας έκανε να συνεχίσουμε με θάρρος και τόλμη.

Με πιο αργό βηματισμό μετά από μισή ώρα φτάσαμε επιτέλους στην κορυφή με την απίστευτη θέα! Δε μπορούσαμε να πιστέψουμε σε αυτό που αντικρίζαμε! Τα βλέμματά μας ήταν καθηλωμένα στις αμέτρητες Αγραφιώτικες κορυφές που συνθέταν εικόνες παραμυθιού, και σε κάναν να αισθάνεσαι ευλογημένος που έχεις την τύχη να τις θαυμάζεις. Δε χορταίναμε να απαθανατίζουμε την κάθε στιγμή και όσο πλησίαζε η ώρα να αφήσουμε πίσω αυτές τις μαγικές εικόνες, μας έπιανε μελαγχολία.

Ο θωμάς Νταβαρίνος πρόεδρος και ιδρυτής του Ορειβατικού Συλλόγου Αγράφων, λίγο πριν αναχωρήσουμε για τη βάση μας στον Αυχένα του Αγίου Νικολάου, μας έκανε μερικά μαθήματα επιβίωσης στην κορυφή και τί πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις σε τέτοιες κορυφές. Πάντα θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι στα βουνά μπορείς να κινδυνεύσεις ανά πάσα στιγμή και η βοήθεια είναι μακριά. Έτσι ήρθε η ώρα να αναχωρήσουμε, κρατώντας όλες αυτές τις όμορφες εικόνες, με την πεποίθηση ότι κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε!