Το Στενό Αθαμανίας! Ένα φαράγγι απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς!

Συντάκτης: Μάκης Θεοδώρου

ΣΤΕΝΟ- ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Το Στενό Αθαμανίας είναι ένα φαράγγι ξεχωριστό από όλα τα άλλα. Βρίσκεται 2 χιλιόμετρα μετά το χωριό της Αθαμανίας (Μουτσιάρα), στον ποταμό Μουτσιαρίτη και απέχει 82 χιλιόμετρα από την πόλη των Τρικάλων. Μέχρι το χωριό της Αθαμανίας ο δρόμος είναι σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ μετά ο δρόμος είναι χωμάτινος και χρειάζεται προσοχή, μέχρι να φτάσετε στην άκρη του ποταμού, όπου θα πρέπει να αφήσετε το αυτοκίνητο και να κινηθείτε με τα πόδια αντίθετα στη ροή του ποταμού. Μια άλλη επιλογή είναι να αφήσετε το αυτοκίνητο στο χωριό και να πάτε με τα πόδια μέχρι το ποτάμι, που βρίσκεται δύο χιλιόμετρα μετά το χωριό, στο σημείο που ονομάζεται Πόρος. Εκεί κοντά βρίσκεται και το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων.

ΠΕΡΙΟΧΗ-ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

Το φαράγγι βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές της ψηλότερης κορυφής των Αθαμανικών ορέων της Κακαρδίτσας με ύψος 2429 μέτρα και τη Φούρκας με ύψος 2068 μέτρα, στον Μουτσιαρίτη ποταμό, ο οποίος δέχεται τα νερά της λεκάνης απορροής της ευρύτερης περιοχής αυτών των κορυφών, καθώς επίσης και των κορυφών Παχτουρνιάσκας και της Μακριάς Ράχης νοτιότερα. Ο Μουτσιαρίτης ποταμός, συγκεντρώνοντας όλα αυτά τα νερά καταλήγει στον Ασπροπόταμο, αφού περάσει πρώτα από το χωριό της Αθαμανίας και από το Γαρδίκι Τρικάλων.

Το φαράγγι προς το τέλος του γίνεται πιο στενό και εντυπωσιακό με ιδιαίτερους γεωλογικούς σχηματισμούς και ιζηματογενή πετρώματα. Μια εικόνα που ξαφνιάζει τον επισκέπτη ευχάριστα, είναι σαν να έχει τοποθετήσει κάποιος τις πέτρες την μία πάνω στην άλλη σε παράλληλες σειρές. Είναι ένα γεωλογικό φαινόμενο που σπάνια το συναντά κανείς στη χώρα μας.

ΠΕΖΟΠΟΡΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ

Αφού φτάσετε στην άκρη του ποταμού, θα πρέπει να κινηθείτε ανάποδα στη ροή, μέχρι να φτάσετε στον πρώτο καταρράκτη, απ’ όπου και ξεκινάει το φαράγγι. Θα πρέπει να έχετε μαζί σας δύο ζευγάρια παπούτσια πεζοπορίας, το ένα για την αρχή της διαδρομής κατά μήκους του ποταμού και ένα ειδικό για το νερό και τις πέτρες, που ακολουθούν στην είσοδο του φαραγγιού. Επίσης θα χρειαστεί να έχετε μαζί σας και ένα προστατευτικό κράνος, επειδή στο τελευταίο κομμάτι της διαδρομής, το ποτάμι στενεύει πολύ και υπάρχει κίνδυνος πτώσης βράχων.

ΒΟΥΤΙΕΣ ΣΤΙΣ ΠΑΓΩΜΕΝΕΣ ΒΑΘΡΕΣ

Στο πρώτο μισό κομμάτι της ανάβασης, κόντρα στη ροή του ποταμού προς το φαράγγι, η διαδρομή είναι δύσκολη, αφού θα πρέπει να κινείστε ανάμεσα από τεράστιες πέτρες. Αρκετές είναι οι φορές που πρέπει να μπείτε μέσα στο ποτάμι και να το διασχίσεις κάθετα, για να περάσετε στην απέναντι όχθη. Σε αρκετά σημεία δε, συναντάτε μεγάλες και βαθιές βάθρες, όπου μπορείτε να βουτήξετε και να δροσιστείτε στα παγωμένα νερά του ποταμού. Επιβεβλημένη η στάση για λίγες στιγμές χαλάρωσης.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΦΑΡΑΓΓΙΟΥ

Μετά από μίας ώρας περπάτημα, η κοίτη του ποταμού αρχίζει να στενεύει και να διαφαίνεται σιγά σιγά το φαράγγι με το ιδιαίτερο ιζηματογενές πέτρωμα, είναι η στιγμή που το τοπίο αλλάζει και γίνεται ειδυλλιακό! Ένας απίστευτος καταρράκτης, αρχίζει να κάνει την εμφανισή του ανάμεσα στις φυλλωσιές των δέντρων, αμέσως λοιπόν τρέχουμε, παρά την κούραση μας, να βρεθούμε από κάτω του για να τον απολαύσουμε και για να δροσιστούμε ξανά.

Ένα τοπίο που τρέχουν από παντού νερά και μικροί καταρράκτες. Ένα φαράγγι γεμάτο νούφαρα, κάποιους τεράστιους κορμούς που έχουν παρασυρθεί και έχουν εγκλωβιστεί στο ποτάμι, γίνοντας ένα με το γύρω περιβάλλον, καθώς και άλλα αναρριχόμενα φυτά, που τρέχει πάνω τους το νερό. Δύσκολα μπορείς να πιστέψεις, πως βρίσκεσαι σε ένα τέτοιο παραδεισένιο τοπίο. Μία διαδρομή που κρατάει περίπου δύο ώρες, για να φτάσεις στον μεγάλο καταρράκτη. Εμείς όμως θα χρειαστούμε μια ολόκληρη ημέρα, με τις πολλές στάσεις που κάνουμε, για να απολαύσουμε αυτό το μοναδικό τοπίο σπάνιας ομορφιάς!!!

Στη συνέχεια το φαράγγι αρχίζει να ‘αγριεύει’, γίνεται ολοένα και πιο στενό, με το νερό του ποταμού να είναι πια ορμητικό. Είναι η στιγμή που επιβάλλεται να φορέσουμε τα προστατευτικά κράνη, για να αποφύγουμε τυχόν χτύπημα, από κάποια πέτρα που μπορεί να πέσει από ψηλά. Παντού γύρω μας τα πετρώματα καθηλώνουν το κάθε βλέμμα μας, δε χορταίνουμε να απαθανατίζουμε όλα αυτά τα ωραία που μας προσφέρει απλόχερα η φύση.

ΠΕΡΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ

Ήρθε λοιπόν η ώρα να αντικρύσουμε αυτό το μαγικό στένεμα του φαραγγιού, με τα απίστευτα σχήματα που δημιουργούν τα ιζηματογενή πετρώματα. Το νερό, πλέον είναι παγωμένο και σε κάποια σημεία πολύ βαθύ, που πρέπει να κολυμπήσουμε ανάποδα στη ροή του ποταμού και να πιαστούμε από ένα σκοινί, που έχει τοποθετηθεί για να ανέβουμε μια τεράστια πέτρα και να φτάσουμε στον μεγάλο, με πολύ ορμή και με παγωμένα νερά καταρράκτη. Το θέαμα μοναδικό, δε μπορεί να το διανοηθεί ο νους μας αυτό που αντικρύζουμε. Μια ημέρα γεμάτη με πολλές εναλλαγές συναισθημάτων και συγκινήσεων. Το κρύο πλέον είναι αισθητό από το σπρέι των παγωμένων νερών του καταρράκτη, που αφήνει γύρω μας χτυπώντας με μανία πάνω στα πετρώματα.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΆΚΤΗ

Μετά από μια ολιγόλεπτη παραμονή στον καταρράκτη, ήρθε η ώρα να τον αποχαιρετήσουμε, δίνοντας εκ νέου ραντεβού για την επόμενη φορά. Έπρεπε πριν σουρουπώσει να βγούμε από το φαράγγι, για να μην μας βρεί η νύχτα μέσα και το κυριότερο, να αποφύγουμε τυχόν καταιγίδες και απότομες νεροποντές, που παρατηρούνται τις θερμές ώρες της ημέρας τους καλοκαιρινούς μήνες, σε αυτές τις ορεινές περιοχές. Όσο όμορφα είναι τα φαράγγια, τόσο επικίνδυνα γίνονται όταν βρέχει. Για το λόγο αυτό θα πρέπει πάντα να τα επισκεπτόμαστε πρωινές ώρες και όταν έρχεται το μεσημέρι να βγαίνουμε από αυτά. Άλλωστε το τοπίο δεν φεύγει από εκεί και μπορούμε να το επισκεφτούμε οποιαδήποτε άλλη στιγμή.