Το Βραδέτο είναι κτισμένο στις νοτιοδυτικές πλαγιές του όρους Τύμφη και είναι το ψηλότερο χωριό του Ζαγοριού στο νομό Ιωαννίνων, με ψηλότερο σημείο την πλατεία του σε υψόμετρο 1.340 μέτρα[4]. Βρίσκεται πάνω σε ένα βράχο, ο οποίος έχει από τις τρεις πλευρές του το φαράγγι του Βίκου και πίσω του την πλαγιά της οροσειράς της Τύμφης. Η διασταύρωση μετά το χωριό Καπέσοβο οδηγεί σε αυτό μετά από διαδρομή 9 χλμ. και δεν υπάρχει άλλη οδική σύνδεση με τα υπόλοιπα χωριά εκτός από τον δρόμο αυτό. Από το Βραδέτο ξεκινά η «σκάλα» (πετρόχτιστο μονοπάτι) που συνδέει το χωριό με το Καπέσοβο. Η διάρκεια της διαδρομής είναι περίπου 50 λεπτά. Σύμφωνα με τον Ηπειρώτη γιατρό και λαογράφο Ιωάννη Λαμπρίδη αποτελεί συγκροτημένο οικισμό από το 1616 και δημιουργήθηκε από κατοίκους παλιότερου συνοικισμού με το όνομα "Νούκα" της εύρωστης για την εποχή εκείνη περιοχής του Σκαμνέλι, οι οποίοι μετεγκαταστάθηκαν στο σημερινό Βραδέτο. Πιθανολογείται ότι αιτία ήταν η μορφολογία του εδάφους που ευνοούσε την κτηνοτροφία. Αν και το υψόμετρο των 1.340 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας κάνει το χωριό απόμακρο, ο νότιος προσανατολισμός του δεν επιτρέπει μεγάλες χιονοσκεπείς περιόδους, ενώ το «καθυστερημένο» καλοκαίρι επιτρέπει την βόσκηση ως αργά τον Οκτώβριο. Μαρτυρίες των κατοίκων αναφέρουν να εκτρέφονται πάνω από 15 χιλιάδες αιγοπρόβατα αλλά και να καλλιεργούνται χωράφια με εξαιρετικής ποιότητας βρίζα και άλλων δημητριακών. Η ύπαρξη των εγκαταλελειμμένων πια αλωνιών περίπου 15 το αριθμό επιβεβαιώνουν την καλή παραγωγή. Η κεντρική εκκλησία Γέννησης της Θεοτόκου είναι κτισμένη το 1799 από τον Νικόλαο Τσιγαρά και εορτάζει 8 Σεπτέμβρη με τριήμερο πανηγύρι της που είναι είναι ονομαστό σε ολόκληρο το νομό Ιωαννίνων. Επίσης υπάρχουν οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου με το κοιμητήριο, του Προφήτη Ηλία, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Αθανασίου πάνω από την Σκάλα. Οι κάτοικοί του χωριού αποτελούνται από γηγενείς Ζαγορίσιους ενώ μετά το 1930 εισήλθαν σε αυτό και οι Σαρακατσάνοι ή Σκηνίτες όπως τους αποκαλούσαν. Η μείξη ήταν «αναπόφευκτη» και έτσι Ζαγορίσιοι και Σαρακατσάνοι «συζούσαν», μεγάλωναν, τρέφονταν, στον ίδιο τόπο. Στο χωριό δραστηριοποιείται από το 2000 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βραδέτου[νεκρός σύνδεσμος] με σκοπό "την αναβίωση και διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και τη μετάδοσή τους στη νέα γενιά Βραδετινών". Διοργανώνει εκδηλώσεις που αναβιώνουν τα έθιμα του αλωνίσματος, του αργαλειού, του τραχανά και παρουσιάσεις - ενημερώσεις για τα σπηλαιοβάραθρα του Βραδέτου. Αξιοθέατα Η σκάλα του Βραδέτου. Το πιο σημαντικό αξιοθέατο και με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα είναι η περίτεχνη "Σκάλα του Βραδέτου" που βρίσκεται στην βόρεια πλευρά της "Μεζαριάς" και χωρίζει το Βραδέτο από το Καπέσοβο. Μια πέτρινη κατασκευή με χρήση της «αυτόχθονης» πέτρας που ξακουστοί μαστόροι έχτισαν και συνέδεσαν τα δύο χωριά και αποτελούσε την είσοδο και την έξοδο από το Βραδέτο. Από το 1998, η σκάλα μαζί τα με τα δύο πέτρινα γεφύυρια μεταξύ των χωριών Καπέσοβο έχουν χαρακτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία γιατί "αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα τοπικής λαϊκής αρχιτεκτονικής και μαρτυρίες του τρόπου επιβίωσης και επικοινωνίας των κατοίκων της περιοχής της εποχής εκείνης και είναι σημαντικά για τη μελέτη της ιστορίας της αρχιτεκτονικής". ΠΗΓΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ