Ο Βόρας (Σλάβικα: Ниџе προφέρεται: [Νίτζε] ( ακούστε)) είναι οροσειρά στα σύνορα της Ελλάδας με το κράτος της Βόρειας Μακεδονίας εκτεινόμενη και στις δυο χώρες. Αποτελεί τη διαχωριστική γραμμή του νομού Πέλλας στα νότια, με το Μορίχοβο της Βόρειας Μακεδονίας στα βόρεια και εκτείνεται ως τα όρια του νομού Φλώρινας. Αποτελεί το τρίτο υψηλότερο βουνό της Ελλάδας. Περιγραφή Η ψηλότερη κορυφή του είναι ο Προφήτης Ηλίας με 2.524 μέτρα. Ο Βόρας συνδέεται ανατολικά με τα βουνά Πίνοβο (2.156 μέτρα) και Τζένα (2.182 μέτρα), τα οποία αποτελούν τμήμα της ίδιας οροσειράς. Καλύπτεται από δάση δρυός, οξιάς και πεύκης. Στον Βόρα λειτουργεί χιονοδρομικό κέντρο. Στην ψηλότερη κορυφή του υπάρχει μικρή εκκλησία, μνημείο Σέρβων πεσόντων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Βορειοδυτικά της Όρμας Αλμωπίας εκτείνεται το Μαύρο Δάσος του Βόρα με πυκνή βλάστηση. Ο Βορέας ως προσωποποίηση του βορείου ανέμου Από τις ανατολικές πλαγιές του Βόρα πηγάζει ο Μογλενίτσας, από τον οποίο πριν τα αποστραγγιστικά έργα που πραγματοποιήθηκαν στην πεδιάδα των Γιαννιτσών τμήμα του είναι ο Λουδίας, και από τις νότιες ο ποταμός Εδεσσαίος. Ιστορικά στοιχεία Σύμφωνα με την αρχαία γεωγραφία, ο Βόρας ήταν το κυριότερο βουνό της Μακεδονίας στα βορειοδυτικά. Μυθολογία Κατά την Ελληνική μυθολογία, στο Βόρα κατοικούσε ο Βορέας, ενώ κατά τον Ελλάνικο, ο Βορέας ήταν η προσωποποίηση του όρους Βόρα της Μακεδονίας. Οι δυο γιοι του Βορέα, Καλάις και Ζήτης πήραν μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία ως Αργοναύτες. Προστατευόμενη τοποθεσία Οι κορυφές του Όρους Βόρας είναι προστατευόμενος βιότοπος του δικτύου Natura 2000 με κωδικό GR1240001. Η βλάστηση περιλαμβάνει αγριοκυπαρίσσια, στεππόμορφους λειμώνες, τυρφώνες, δάση οξιάς, δάση δρυός, δάση καστανιάς, πευκοδάση, κ.α. Στην προστατευόμενη περιοχή έκτασης 400.000 στρεμμάτων υπάρχουν 14 σπήλαια παλαιοοικολογικού ενδιαφέροντος με πληθυσμούς νυχτερίδων. Τα παραποτάμια δάση της περιοχής Όρμας, κατά μήκος των ρεμάτων Ασπροποτάμου και Παπαδιάς, καλύπτονται από σκλήθρα (Άλνος ο κολλώδης) και πλατάνια. Στη χλωρίδα περιλαμβάνονται 157 είδη φυτών εκ των οποίων τα 12 είναι Ελληνικά ενδημικά, τα 88 Βαλκανικά και τα υπόλοιπα 59 είναι ευρύτερης εξάπλωσης. Το είδος Ρανούγκουλος ο κορυφαίος (Ranunculus cacuminis) που βρέθηκε για πρώτη φορά το 1978 από τους Strid και Παπανικολάου αποτελεί ενδημικό του όρους Βόρας. Χαρακτηριστικά της χλωρίδας είναι το Γέον το κοκκινωπό (Geum coccineum). Η περιοχή είναι σημαντική για την ορνιθοπανίδα, για επιδημητικά αρπακτικά, δασικά είδη και είδη των ανοικτών ορεινών οικοτόπων, όπως: όρνια, γυπαετοί, βασιλαετοί, δρυοκολαπτίδες και στρουθιόμορφα. Στην πανίδα περιλαμβάνονται θηλαστικά, όπως: λαγοί, αλεπούδες, λύκοι, αγριογούρουνα, σκίουροι, σκαντζόχοιροι, κουνάβια, μπαρμπαστέλλοι, κίτρινες μπομπίνες, Ευρωπαϊκές ενυδρίδες, πτερυγονυχτερίδες, μυωτίδες, ρινόλοφοι, αγριόγιδα και αρκούδες. Επίσης, σαλαμάνδρες, χωματόφρυνοι, δενδροβάτραχοι, Ελληνικοί βάτραχοι, Ευκίνητοι βάτραχοι, λιμνοβάτραχοι, Ελληνικές χελώνες, Μεσογειακές χελώνες, πρασινόσαυρα, οχιές και αστραπόφιδα. ΠΗΓΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ