Βασιλέσι Αγράφων

Συντάκτης: Μάκης Θεοδώρου

ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Το Βασιλέσι Αγράφων είναι ορεινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας και ανήκει στο Δήμο Αγράφων. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης μαζί με την Πρασιά, τον Άγιο Ιωάννη Πρόδρομο, τα Φουσιανά και τους Μεταξάδες, αποτελούν την τοπική κοινότητα Πρασιάς, που ανήκει στη δημοτική ενότητα Ασπροποτάμου του Δήμου Αγράφων. Το χωριό είναι χτισμένο στα 800 μέτρα και αριθμεί 52 κατοίκους, σύμφωνα νε την απογραφή του 2021. Η περιοχή φημίζεται για την άγρια φυσική της ομορφιά και τα πυκνά δάση.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

Βρίσκεται νοτιοδυτικά της δεύτερης ψηλότερης κορυφής των Αγράφων Ντεληδίμι 2163 μέτρα και δυτικά της Φτέρης 2127 μέτρα. Είναι απλωμένο στα βόρεια της κορυφής Γιδόκαστρο 1746 μέτρα και απεναντί της στα βόρειοανατολικά, δεσπόζει η επιβλητική κορυφή της Πυραμίδας στα 1985 μέτρα. Ένα φυσικό τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς που περιστοιχίζεται από πανύψηλες και απόκρυμνες κορυφές, που προσδίδουν μια ξεχωριστή και άγρια ομορφιά. Κάτω από το χωριό περνάει ο Πρασιάς ποταμός, που τα πεντακάθαρα νερά του χύνονται στον Αχελώο ποταμό. Μέσα σε αυτόν και κάτω από τις χαράδρες της κορυφής του Γιδόκαστρου, ξεχύνονται ανεξερεύνητοι για πολλούς καταρράκτες, που δίνουν μια μοναδική ομορφιά στο τοπίο.

ΠΡΟΣΒΑΣΗ

Το χωριό απέχει 57 χιλιόμετρα από το κεφαλοχώρι των Αγράφων Κερασοχώρι και χρειάζεται κάποιος μιάμιση ώρα να φτάσει εκεί, ακολουθώντας μια υπέροχη διαδρομή ανάμεσα από τις κατάφυτες κορυφές των αγράφων, αλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή κυρίως τις περιόδους βροχοπτώσεων και τους χειμερινούς μήνες, όπου ο δρόμος κλείνει όταν χιονίζει. Από τη Δυτική Ελλάδα η πρόσβαση είναι εφικτή, από το χωριό Ραπτόπουλο. Περνώντας από το χωριό των Φουσιανών η διαδρομή καθηλώνει τον επισκέπτη, αφού ο δρόμος είναι πολύ στενός και στα αριστερά υπάρχει γκρεμός, που φτάνει μέχρι και την είσοδο του χωριού, κοιτάζοντας τριγύρω το τοπίο είναι φανταστικό, αντικρύζοντας τις αμέτρητες απόκρημνες κορυφές και τους καταρράκτες που διαφαίνονται αναμεσά τους, κοιτώντας προς την αριστερή πλευρά του δρόμου.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Την περίοδο της Τουρκοκρατίας υπήρξε απόμερο θρησκευτικό ησυχαστήριο και σύμφωνα με την παράδοση υπήρχε μονή στον Άγιο Αθανάσιο, από την οποία διασώζεται ” μονόχωρος μικρός ναός λιθόκτιστος με ημικυκλική κόγχη και τετράρριχτη στέγη, τοιχογραφίες να διατηρούνται μόνο στο Ιερό¨ και σε επιγραφή του τέμπλου να αναφέρεται χρονολογία ανεγέρσεως το 1652. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το εξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου βορειοανατολικά του οικισμού στην απέναντι πλευρά του χειμάρρου με τα ίδια αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά.. Καί οι δύο ναοί έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία.

ΤΟΠΙΟ

Αυτό που κάνει αυτό το χωριό ξεχωριστό, είναι η μορφολογία του εδάφους όπου βρίσκεται, καθώς επίσης και το δύσκολο της πρόσβασης. Φυσικά και είναι πιο εύκολο να το επισκεφτείς τους θερινούς μήνες, γιατί το χειμώνα χιονίζει συχνά και λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών το οδόστρωμα είναι ολισθηρό, εξαιτίας του παγετού. Αυτό που συναντά ο επισκέπτης στο χωριό είναι οι φιλόξενοι και αγνοί βοσκοί αιγοπροβάτων, που με την καλοσύνη τους σε κερδίζουν από την πρώτη ματιά, καθώς και η προθυμία τους να σε ξεναγήσουν στα όμορφα καταπράσινα μέρη τους. Ακρβώς κάτω από το χωριό υπάρχει μια χαράδρα μέσα στο ρέμα, που έχει πολλούς καταρράκτες με ορμητικά νερά, που πέφτουν μέσα από τους σχιστολιθικούς βράχους, αλλά η προσέγγισή τους είναι δύσκολη και πρέπει να γίνει με ασφάλεια μέσα από το ποτάμι, ανάποδα στη ροή του. Μπορείτε να δείτε στις πιο κάτω φωτογραφίες, την ομορφιά των καταρρακτών με τα πεντακάθαρα και παγωμένα νερά τους, που καταλήγουν στον Αχελώο ποταμό.

Επίσης από εκεί ξεκινούν πολλά πεζοπορικά μονοπάτια, που περνώντας μέσα από παρθένα δάση ελάτης και από τα μικρά ρέματα γεμάτα με πλάτανους και οξιές, καταλήγουν στα αλπικά λιβάδια των κορυφών των Αγράφων της Φτέρης, της Πυραμίδας, του Γιδόκαστρου, της Κουρούνας και του Μπαλτενήσι. Τέλος ακολουθώντας τα ρέματα που ξεκινούν από τις γύρω κορυφές, μπορείς να φτάσεις στον Αχελώο ποταμό.